اثر مهاری پروتئین های مهارکننده پلی گالاکتوروناز لوبیا بر آنزیم پلی گالاکتوروناز قارچ های بیماری زای <i>fusarium oxysporum</i> و <i>ascochyta rabiei</i> گیاه نخود

قارچ های بیماری زا به منظور نفوذ به بافت گیاهی از آنزیم های پلی گالاکتورونازی استفاده می کنند. در مقابل، برخی از گیاهان واجد پروتئین های مهار کننده پلی گالاکتوروناز (polygalacturonase-inhibiting proteins/ pgip) می باشند که عملکرد این گلیکو پروتئین ها به تأخیر انداختن نفوذ هیف آن و در نتیجه عدم کلونیزاسیون قارچی می باشد. در این تحقیق pgip از هیپوکتیل واریته های درخشان و ناز لوبیا (phaseolus vulgaris) استخراج شد. سپس به روش کروماتوگرافی جذبی با استفاده از آنزیم پلی گالاکتوروناز به عنوان لیگاند اختصاصی، تخلیص گردید. خلوص محصول با روش sds-page مورد بررسی قرار گرفت و مشخص شد که حاوی سه باند پروتئینی در محدوده 47-45 کیلو دالتونی بود. نتایج خالص سازی نشان داد که محصول به دست آمده از کرماتوگرافی جذبی از خلوص نسبتاَ بالایی برخوردار می باشد. هم چنین بازده خالص سازی p‏gip با استفاده از کروماتوگرافی جذبی به میزان 68/1 میلی گرم pgip به ازای 100 گرم هیپوکتیل تازه لوبیا می باشد. اثر مهاری پروتئین های تخلیص شده بر آنزیم پلی گالاکتوروناز جدایه های بیماری زای fusarium oxysporum (جدایه f15) و ascochyta rabiei (جدایه ik04) بررسی شد. پروتئین های استخراج شده از هیپوکتیل واریته های ناز و درخشان قبل از خالص سازی به ترتیب معادل 18 و 28 واحد فعالیت مهار کنندگی بر آنزیم پلی گالاکتوروناز قارچ fusarium oxysporum از خود نشان می دادند در صورتی که این میزان مهار کنندگی پس از خالص سازی ، هر کدام به 40 واحد افزایش یافت. هم چنین فعالیت مهار کنندگی pgip از این دو واریته بر آنزیم پلی گالاکتوروناز قارچ ascochyta rabiei قبل از خالص سازی هر کدام به میزان 9 واحد بوده و پس از خالص سازی این میزان مهار کنندگی به ترتیب به 18 و 29 واحد افزایش می یابد.